Recycling van plastic: de mening van 3 experts

1

DE VOORSTANDER

Jannick Sercu (Galloo Group): “Van ELV naar waardevolle plastics: het is écht mogelijk”
Bij de Galloo Group – een recycleraar met meer dan 40 vestigingen in Frankrijk, België en Nederland – zijn ze enthousiast. Zij staan te trappelen om de EU te helpen de doelstellingen voor 2025 op het gebied van hergebruik van plastics te behalen. In dat jaar moet 10 miljoen ton aan plastics in gerecyclede vorm in nieuwe producten zijn verwerkt. In het Noord-Franse Halluin heeft het concern z’n eigen plasticrecycleraar in Galloo Plastics. Daar worden al meer dan twintig jaar plastics gescheiden en samengesteld voor de automobielindustrie. Inmiddels zo’n 50.000 ton per jaar. Galloo Plastics doet dat op geheel eigen wijze, benadrukt Marketing Director Jannick Sercu: “Ontmantelen geeft ons een goede, schone stroom van plastics. Je kunt het goed scheiden, maar in Europa is het economisch niet haalbaar om zo te werken. Wij kiezen dus voor de shredder om het vervolgens te scheiden.” Meer dan de helft van de plastics die bij Galloo Plastics binnenkomen, zijn afkomstig uit een ELV.

Auto-onderdelen
Galloo Plastics kan uit de shredderstroom vier typen polymeren (verbindingen van reeksen van dezelfde moleculen, red.) produceren, onder meer met droge en vloeistofscheiding én op basis van hoe schoon ze zijn:

1. Polypropyleen (PP) wordt hergebruikt voor auto-onderdelen zoals binnenschermen van wielen en bumpers.
2. Polyethyleen (PE) wordt hergebruikt voor bijvoorbeeld plastic buizen en afvalcontainers.
3. Polystyreen (PS) wordt hergebruikt voor bijvoorbeeld cd-doosjes en kleerhangers.
4. Acrylonitril-butadieen-styreen (ABS) wordt hergebruikt voor bijvoorbeeld plastic pootjes van keukentrapjes.

Om het plastic hoogwaardig te houden, en om te voorkomen dat er te hoge gehaltes aan zeer zorgwekkende stoffen (zoals de vlamvertrager decaBDE) in het plastic komen, gebruikt Galloo plastics van andere bronnen. Zo mengen ze ‘virgin’ materiaal – primair verkregen – met gerecycled plastic. Alles voor de beste kwaliteit. Ze controleren daarbij de plastics continu. De plasticrecyclingtechnieken die Galloo Plastics hanteert zijn vooral innovaties uit eigen koker. Ze verkopen de technologie ook aan anderen. Galloo Plastics wil daarbij een inspirator zijn. Sercu: “Van ELV naar waardevolle plastics: het is écht mogelijk.”

Lees de artikelen die Green Light eerder publiceerde over Zeer Zorgwekkende Stoffen hier en hier.

2

DE PESSIMIST

Klaus Hauschulte (Scholz): “Het dumpen van plastic op een afvalberg of verbranding is vaak goedkoper dan materiaalrecycling”
Dr. Klaus Hauschulte van Scholz, een grote metaalrecycleraar met 200 recyclingfaciliteiten wereldwijd, wijst erop dat in 2030 bijna een derde van een auto geen waarde meer heeft voor recycleraars omdat het plastics zijn. Nul euro rekent hij voor. Het is restafval, zo klinkt het. “We hebben er geen afnemers voor en er is ook geen nut voor.” Hij wijst erop dat het dumpen van plastics op een afvalberg of verbranding nu vaak goedkoper is dan materiaalrecycling. Volgens hem zit er een gat tussen de economische haalbaarheid voor de recyclingsector en wat de (Europese) politiek als ideaal uitgangspunt ziet. In andere woorden: als de politiek zijn zin krijgt, staat de winstgevendheid van materiaalrecycling onder druk.

Duurzaam eco-ontwerp
Hauschulte – gepromoveerd op kostenefficiënte productontwikkeling – heeft wel een idee hoe het vraagstuk opgelost kan worden: de industrie moet richting recyclebaarheid geduwd worden. “Autofabrikanten moeten niet alleen beoordeeld worden op de uitstoot van hun auto’s. Recyclebaarheid moet op de eerste plek komen. Dat kan door duurzaam eco-ontwerp en de bijdrage aan effectieve recyclingmethoden.” Net zoals veiligheid nu als harde toelatingseis geldt, zo zou recyclebaarheid dat ook moeten zijn. Voor duurzaam eco-ontwerp zou naar de leveranciers van de producten in een auto gekeken moeten worden. Autofabrikanten assembleren immers grotendeels hun auto´s met producten van derden.

“Autofabrikanten moeten niet alleen beoordeeld worden op de uitstoot van hun auto’s. Recyclebaarheid moet op de eerste plek komen”

Daarbij denkt Hauschulte dat autoproducenten ontwikkelingskosten kunnen laten afnemen door recyclingbedrijven te laten meedenken bij product- en materiaalontwikkeling. Zo gaat Scholz in de toekomst op dit gebied samenwerken met BMW, al wil Hauschulte daar nog niet te veel over kwijt. Ook vindt hij dat recycleraars vooruit moeten denken. Bij uitstek door om de tafel te gaan zitten met machinefabrikanten. Door huidige technieken te verbeteren kunnen ze innovatiever werken.

3

DE TWIJFELAAR

Julien Van Damme (Honda Motor Europe): “Wet- en regelgeving zit het gebruik van gerecyclede materialen in de weg”
Julien Van Damme, Recycling Manager bij Honda Motor Europe, stelt dat plasticrecycling de laatste jaren niet heeft stilgestaan. De technieken zijn zo goed geworden dat gerecyclede plastics vergelijkbaar zijn met nieuw geproduceerd materiaal. Het probleem is volgens hem dat positief gezinde wet- en regelgeving het gebruik van gerecyclede plastics in de weg zit.

Lees meer over de wirwar aan wet- en regelgeving in ons artikel over ‘hoe goed sluiten regels en verordeningen op elkaar aan in de autorecycling- en demontagebranche? 

De aanwezigheid van chemicaliën – brandvertragers voornamelijk – zou hergebruik onverantwoord maken, is de stelling van de beleidsbepalers. Van Damme noemt deze opstelling van Europa een verspilling van waardevolle materialen. De automobiel- en recyclingindustrie vreest dat de Europese wet- en regelgevers drempelwaarden voor de broomhoudende vlamvertragers – vaak aanwezig in plastics afkomstig uit ELV’s – zo streng maken dat ambities om flink méér plastics te recyclen, onhaalbaar worden. “Een beslissing in deze richting zou verwoestend zijn voor de recyclingdoelstellingen van ELV’s, maar ook voor afgedankte elektrische en elektronische apparatuur, die binnen de EU worden vastgesteld.” Volgens Van Damme is een politiek bevredigende oplossing voor de vlamvertragers in plastics nog niet zomaar gevonden, ook omdat lagere niveaus van deze stoffen nog niet betrouwbaar op industriële schaal kunnen worden gemeten. Technisch is het mogelijk om ongeveer twee derde van al het plastic dat nu wordt gebruikt in auto’s en elektronica te recyclen. Op een totaal van 8 miljoen ton aan plastics zou dat ruim 5,3 miljoen ton zijn. Een flink stuk meer dan de kleine 3 miljoen ton die nu in z’n totaliteit wordt gerecycled. En dan zijn alle soorten plastics meegerekend.

Ongeveer tweederde van al het plastic in auto’s en elektronica zou geschikt zijn voor recycling

Voordat recycling van plastics uit ELV’s grotere vormen kan aannemen moet nog wat gebeuren, zoveel is duidelijk. Hoewel de EuRIC (Confederatie van Europese Recycling Industrieën) vraagt om een limiet voor vlamvertragers van 1.000 ppm (1.000 mg/kg) heeft het Europese Parlement begin dit jaar toegestemd met een limietwaarde van slechts 10 mg/kg (ofwel 10 ppm). Ziedaar het gapende gat tussen de economische haalbaarheid voor de recyclingsector en de politieke haalbaarheid. Het laatste woord is hier in kringen van zowel ‘Brussel’ als autofabrikanten en de recyclingsector nog niet

Volvo en plastics
Dat de recycling van plastics steeds gewilder wordt, blijkt ook uit de plannen van Volvo. Het bedrijf wil dat in 2025 minimaal een kwart van het plastic dat in elke Volvo wordt gebruikt, gerecycled is. Dat gaat om flink wat kilo’s, want momenteel bestaat een Volvo voor zo’n 16 tot 17 procent uit polymeren. De grootste uitdaging van Volvo is momenteel om aan genoeg geschikt plastic te komen. Volvo meldt dat het ook best lastig is om sommige plastics te recyclen. Dat willen de Zweden oplossen door die plastics te vervangen door andere materialen. Daar doet Volvo dan ook veel onderzoek naar. Toch is Volvo vastbesloten de gestelde doelen te laten slagen. Recent bouwde Volvo al een testauto met 170 onderdelen (zo’n 60 kg) uit diverse gerecyclede plastics.